للباقی
قبل التحریر: من وقتی می‌نویسم، بهتر فکر می‌کنم؛ برای سوال های مهم م راهی ندارم جز نوشتن!
یکی از سوال‌های جدی من و هم نسلی‌هایم لابد این است که برای ازدواج چه آمادگی‌هایی لازم است؟ راحت تر بگویم آیا الان وقتش است؟!
به گمانم اصل این سوال برای نسل پدر و مادرهای ما به قبل، سوال جدی‌‌‌ای نبوده است؛ این سبک زندگی نامتعادل امروز ما ست که این سوال را جدی و پیچیده کرده است وگرنه آن زمان‌ها معادلات خیلی ساده تر بوده و مناسبات راحت تر.
حالا با همین وضعی که داریم به گمانم علاوه بر شرایط عمومی مورد نیاز ازدواج که همگانی ست و همگان هم می‌دانند باید:
- حوصله نقشه کشی و حوصله بنّایی را داشته باشی: خیلی‌ها گمان می‌کنند ازدواج، صرفاً خریدن یک خانه است که باید بگردی و خانه مورد پسندت را پیدا کنی؛ اما به گمانم ازدواج دست بالا خریدن یک زمین خالی است! و باید زن و شوهر حوصله طراحی خانه را داشته باشند؛ از ریز تا درشت خانه را با همفکری طراحی کنند؛ بعد از این باید خشت به خشت و آجر به آجر خانه را با توجه به طراحی که کرده اند بسازند؛ خب بدیهی ست که برای همه طراحی‌ها باید یک بخش سعی و خطا قرار دهی و در عمل طراحیت را بهینه سازی کنی! و تا در دل ساخت نروی که نمی‌توانی تلورانس‌های سعی و خطا را پیدا کنی! این خودش یک حوصله زیادی می‌خواهد. نمی‌دانم شاید خیلی‌ها دوست داشته باشند از طراحی‌های دیگران استفاده کنند و حتی به خانه های اجاره‌‌‌ای بروند! (بخوانیم چشم و هم چشمی) اما به گمانم هیچ راهی برای مقاومت این خانه در برابر زلزله نیست جز آن که طرفین، خانه خودشان را خودشان بسازند.
- آمادگی شهادت در عملیات انتحاری داشته باشی: به گمانم باید طرفین ازدواج، هر لحظه آماده شهادت باشند که در موقعیت خطر، با یک عملیات انتحاری پیش مرگ دیگری شوند؛ کسی که اگر بمبی کنارش بترکد زودتر از همسرش فرار می‌کند یعنی هنوز در خودش غرق است و بیم این هست دیگری را هم با خودش غرق کند!
- حوصله کارهای مزخرف را داشته باشی: یک بخش مهمی‌از رسومات ازدواج و فرآیندهای پیشینی و پسینی آن به غایت مزخرف است؛ باید مزخرفات را به جان بخری و بتوانی بخندی؛ حتی تلخ!
- توانایی رژه رفتن داشته باشی: بخش مهمی‌از دوره آموزشی سربازی، به تعلیم رژه است؛ کلی خاطرات شیرین دارد این بخش و البته کلی هم نکته؛ مهم ترین نکته رژه هماهنگی آن است؛ یعنی اگر تو قهرمان رزمی‌باشی و پایت تا فرق سرت هم بالا بیاید اما نتوانی با باقی هماهنگ شوی، کار را خراب می‌کنی؛ و عکسش اگر تو نتوانی پایت را بالا بیاوری و زانو بزنی باز هم کار را خراب می‌کنی؛ مهم هماهنگ بودن است. در ازدواج باید بتوانی خوب رژه بروی؛ هماهنگ هماهنگ. (پیشنهاد می شود در جلسه خاستگاری یک تمرین رژه برویم با فرمان: به رژه درجا قدم!!!! پــــیــــــــــش!!!)و البته متأسفانه باید بتوانی خوب هم رژه ببینی! رژه روی اعصاب: هماهنگ هماهنگ!!!
- بتوانی ساعت ت را بشکنی: همه کارهای ما در بستر زمان است؛ علایق ما مثل کتاب خواندن و نوشتن و دید و بازدید و ... همه در بستر زمان معنی پیدا می‌کند. برای ازدواج باید بتوانی ساعت ت را بشکنی و لااقل نیمی‌از وقت ت را کادو پیچ تقدیم کنی؛ خواه تلف شود خواه نشود!!
با وصفی که در بالا رفت هیچ دو آدم عاقلی نباید ازدواج کنند! جز آن که دیوانه باشند؛ و دست بر قضا این بهترین گزینه است؛ دو دیوانه، هماهنگ هماهنگ!!!
للحق
نوع مطلب :
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :